Menu

George

George

Προεγχειρητικός ενδαρτηριακός εμβολισμός (ΤΑε) ραγέντος γιγαντιαίου αιμαγγειώματος ήπατος. ενδιαφέρουσα περίπτωση

Γ. Σταϊνχάουερ1, Σ. Απέργης1, Β. Καρτσούνη1, Μ. Λεοντής1,  Δ. Κορκολής2, Δ. Δημητρουλόπουλος3

1: Α΄ Ακτινοδιαγνωστικό Τμήμα - Μονάδα Επεμβατικής Αγγειογραφίας  2: A΄ Χειρουργική Κλινική  3: Γαστρεντερολογική Κλινική  Αντικαρκινικό Ογκολογικό Νοσοκομείο Αθηνών  «Ο Άγιος Σάββας»

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Περιγράφεται η περίπτωση άνδρα ηλικίας 47  ετών, που εισήχθη επειγόντως σε κατάσταση shock  σε επαρχιακό νοσοκομείο, με ιστορικό άλγους  κοιλίας, ρίγους, πυρετού και μεγάλη πτώση του  αιματοκρίτη.   Μετά από 10 ημέρες ο ασθενής υπεβλήθη σε  απλό ακτινολογικό έλεγχο, υπερηχογράφημα  κοιλίας – ήπατος, όπου διεπιστώθη τεράστια μάζα  στο δεξιό λοβό του ήπατος. Πραγματοποιήθηκε  MRI κοιλίας, όπου ανεδείχθη τεράστια μάζα στο  δεξιό λοβό του ήπατος ως επί αιμαγγειώματος και  μόρφωμα στο δεξιό νεφρό, χρήζοντα αμφότερα  περαιτέρω διερεύνησης.   Ο ασθενής παραπέμφθηκε σε νοσοκομείο των  Αθηνών και μετά στο δικό μας νοσοκομείο για  περαιτέρω αντιμετώπιση.  Υπεβλήθη σε πλήρη απεικονιστικό έλεγχο με CT  και ΜRI, όπου διεπιστώθη ενεργός ενδοκοιλοτική  αιμορραγία στο ήπαρ λόγω του σηραγγώδους  αιμαγγειώματος. επίσης, υπεβλήθη σε ενδαρτηριακούς  εμβολισμούς σε διαφορετικό χρόνο.   Μετά τον έλεγχο της αιμορραγίας πραγματοποιήθηκε  δεξιά εκτεταμένη τμηματεκτομή (right  tresectionectomy), χολοκυστεκτομή και δεξιά  νεφρεκτομή.   Λέξεις κλειδιά: Γιγαντιαίο αιμαγγείωμα, εστιακές  βλάβες ήπατος, ενδαρτηριακός εμβολισμός (TAE),  εκτεταμένη ηπατεκτομή, αδενοκαρκίνωμα νεφρού.                

Read more...

Προοπτική εφαρμογή της επεμβατικής ακτινολογίας για την αντιμετώπιση μη αγγειακών νοσημάτων στα παιδιά

M. Βερβερίδης1, M. Τσιάρτα2, M. Βακάκη2, Γ. Καπουλέας1,  Ο. Αχιλλέως1, Α. Πασσαλίδης1, Χρ. Κουμανίδου2

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Σκοπός: Η πιλοτική εφαρμογή της επεμβατικής  ακτινολογίας για την αντιμετώπιση διαφόρων  μη αγγειακών νοσημάτων στο θώρακα και την  κοιλία με στόχο την καθιέρωση και περαιτέρω  επέκταση της μεθόδου σε κεντρικό νοσοκομείο  Παίδων.   Υλικό - μέθοδος: Πραγματοποιήθηκαν 24 διαδερμικές  επεμβάσεις με ακτινολογική απεικονιστική  καθοδήγηση, σε 20 ασθενείς. Δεκαοκτώ  επεμβάσεις είχαν σκοπό τη διάγνωση (16 βιοψίες  για διερεύνηση κακοήθειας). Έξι επεμβάσεις  αποσκοπούσαν στη θεραπεία και περιελάμβαναν  την παροχέτευση κύστεων ή συλλογών στην  κοιλία και την παροχέτευση του ουροποιητικού  συστήματος σε απόφραξη. Το υπερηχογράφημα  και η αξονική τομογραφία χρησιμοποιήθηκαν  για την καθοδήγηση της διαδικασίας σε 15 και  9 περιπτώσεις αντιστοίχως.   Αποτελέσματα: Η βιοψία τεμαχίου ιστού χρησιμοποιήθηκε για την αρχική διάγνωση κακοήθειας  σε 9 περιπτώσεις και ήταν επιτυχής στις 7 (77%).  Η παρακέντηση με λεπτή βελόνα χρησιμοποιήθηκε  για τον έλεγχο νέας βλάβης σε έδαφος  γνωστής κακοήθειας σε 6 περιπτώσεις, με μία  μόνο επιτυχία (16%). Τέσσερις από τις έξι διαδερμικές  παροχετευτικές επεμβάσεις (66%) ήταν  μερικώς επιτυχείς (επαρκής αρχική παροχέτευση  και προσωρινή κλινική βελτίωση). Οι υπόλοιπες  απέτυχαν. Δύο ασθενείς παρουσίασαν επιπλοκές  (10%), εκ των οποίων η μία ήταν σοβαρή.  Όλοι οι ασθενείς με διαδερμική παροχέτευση  χρειάστηκαν τελικά χειρουργική επέμβαση για  την επίτευξη του θεραπευτικού στόχου.   Συμπεράσματα: Η διαδερμική βιοψία τεμαχίου  ιστού υπό απεικονιστική καθοδήγηση είναι  μέθοδος επιτυχής και ασφαλής για την αρχική  διάγνωση κακοήθων συμπαγών όγκων στα παιδιά  και προτείνεται ως η διαγνωστική μέθοδος  εκλογής. Η διαδερμική παροχέτευση κοιλοτήτων  με καθετήρα είναι επωφελής στις περισσότερες  περιπτώσεις, το θεραπευτικό όμως αποτέλεσμα  είναι προσωρινό.   Λέξεις κλειδιά: Βιοψίες συμπαγών όγκων, παροχέτευση,  επεμβατική ακτινολογία, παιδιατρική, υπερηχογράφος, αξονική τομογραφία.    

Read more...

Υπερηχογραφία με σκιαγραφικό μέσο: Μια υποσχόμενη μέθοδος στη διάγνωση νεοπλασματικών θρόμβων επί ενδοκοιλιακών κακοηθειών

Ι. Μοσχούρης1, Κ. Σταματίου2, Α. Μαρίνης3, Ν. Τεπελένης4, Μ.Γ. Παπαδάκη1, Δ. Ματσαϊδώνης1

1: Ακτινολογικό Εργαστήριο
2: Ουρολογική Κλινική
3: Α΄Χειρουργική Κλινική
4: Παθολογοανατομικό Εργαστήριο Γ.Ν. Πειραιά «Τζάνειο»

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Σκοπός: Η αξιολόγηση της ευαισθησίας της υπερηχογραφίας με σκιαγραφικά μέσα (ΥΣΜ) και η παρουσίαση των αντίστοιχων ευρημάτων επί νεοπλασματικών θρόμβων (ΝΘ), οι οποίοι προκαλούνται από νεοπλάσματα ενδοκοιλιακών οργάνων.

Υλικό -Μέθοδος: Εξετάστηκαν 14 ασθενείς (11 άνδρες, 3 γυναίκες) ηλικίας 42-84 ετών. 10 εξ αυτών έπασχαν από ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα, 3 από αδενοκαρκίνωμα νεφρού και 1 από καρκίνωμα επινεφριδίου. Όλοι οι παραπάνω όγκοι συνοδεύονταν από ΝΘ σε 20 συνολικά εντοπίσεις: στέλεχος πυλαίας φλέβας (n=9), κύριος (λοβαίος) κλάδος πυλαίας (n=3), νεφρική φλέβα (n=3), σπληνική φλέβα (n=2), κάτω κοίλη φλέβα (n=2) και ηπατική φλέβα (n=1). Όλοι οι ασθενείς εξετάστηκαν με απλό και έγχρωμο/Power
Doppler υπερηχογράφημα και με ΥΣΜ, κατόπιν ενδοφλέβιας χορήγησης ενισχυτή ηχογένειας 2ης γενιάς (SonoVue). Η νεοπλασματική προέλευση του θρόμβου επιβεβαιώθηκε ιστολογικά (3 ασθενείς) ή από τα ευρήματα της μαγνητικής τομογραφίας με σκιαγραφικό (11 ασθενείς). Σε 8 από τους τελευταίους, η υπερηχογραφική παρακολούθηση ήταν επίσης ενδεικτική της κακοήθους φύσης των θρόμβων.

Αποτελέσματα: Η ΥΣΜ ανέδειξε ενίσχυση εντός των θρόμβων, ενδεικτική της νεοπλασματικής προέλευσης αυτών, σε 19/20 εντοπίσεις ΝΘ (ευαισθησία: 95%). Το μοναδικό ψευδώς αρνητικό αποτέλεσμα της ΥΣΜ οφειλόταν πιθανότατα σε αδυναμία ανάδειξης ενίσχυσης λόγω της εν τω βάθει εντόπισης του ΝΘ. Με βάση τα αντίστοιχα διαγνωστικά κριτήρια, το απλό υπερηχογράφημα διέγνωσε ΝΘ σε 6/20 εντοπίσεις (ευαισθησία: 30%) και το έγχρωμο Doppler σε 9/20 εντοπίσεις (ευαισθησία: 45%). Οι διαφορές στην ευαισθησία της ΥΣΜ συγκριτικά με αυτήν του απλού και έγχρωμου/Power Doppler υπερηχογραφήματος
ήταν στατιστικώς σημαντικές (p<0,05). Σε δύο ασθενείς με ΗΚΚ, οι οποίοι υπεβλήθησαν σε ενδαρτηριακό χημειοεμβολισμό, ο μετεπεμβατικός έλεγχος με ΥΣΜ ανέδειξε μείωση της παθολογικής ενίσχυσης των αντίστοιχων ΝΘ της πυλαίας φλέβας.

Συμπέρασμα: Η ΥΣΜ φαίνεται ότι παρουσιάζει υψηλότερη ευαισθησία από τις λοιπές υπερηχογραφικές  τεχνικές στη διάγνωση ΝΘ σπλαχνικών φλεβών και πιθανώς κατέχει θέση στον απεικονιστικό έλεγχο ενδοκοιλιακών νεοπλασμάτων που συχνά επιπλέκονται με ΝΘ.

Read more...

Διαγνωστική προσέγγιση του παραθυρεοειδικού αδενώματος: Ο ρόλος των απεικονιστικών μεθόδων

Δ. Βουλτσινού1, Ξ. Σουτζόπουλος1, Κ. Αναστασιάδου1, Ε. Βαφειάδης1, Α. Χεβά2, Π. Παλλάδας1

1: Τμήμα αξονικού Τομογράφου,
2: Παθολογοανατομικό Τμήμα, Γ.Π.Ν «Παπανικολάου», Θεσσαλονίκη

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Σκοπός: Ο σκοπός της εργασίας μας περιλαμβάνει την απεικονιστική προσέγγιση του αδενώματος
του παραθυρεοειδή, καθώς και την απεικονιστική - ιστοπαθολογική συσχέτιση των ευρημάτων.

Υλικό -Μέθοδος: Σε διάστημα 3 ετών διερευνήθηκαν 5 ασθενείς με αδένωμα του παραθυρεοειδή,
2 άνδρες και 3 γυναίκες, με μέσο όρο ηλικίας τα 67 έτη και διακύμανση ηλικίας από 57 έως
και 72 έτη. Όλοι οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε υπερηχοτομογραφικό έλεγχο (b-mode και color Doppler) καθώς και σε έλεγχο με αξονική τομογραφία (ΑΤ), ένας από τους ασθενείς ελέγχθηκε επιπλέον με μαγνητική τομογραφία (ΜΤ) και τρεις με σπινθηρογράφημα. Όλοι οι ασθενείς χειρουργήθηκαν. Έγινε συγκριτικός έλεγχος των απεικονιστικών - ιστοπαθολογικών ευρημάτων.

Αποτελέσματα -Συμπεράσματα: Πλήρης συσχέτιση απεικονιστικών και μακροσκοπικών ευρημάτων.

Read more...
Subscribe to this RSS feed

This website uses cookies to manage authentication, navigation, and other functions. Accessing our website, you agree that we can use these types of cookies.

OK