Κ. Στεφανίδης, Χ. Κολοφούση, Αικ. Ταβερναράκη, Δ. Έξαρχος, Ι. Καλογερόπουλος, Κ. Ταβερναράκη, Δ. Χονδρός

Τμήμα Αξονικού και Μαγνητικού Τομογράφου, Γ.Ν. Αθηνών «Eυαγγελισμός»

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Σκοπός: Η αιμόπτυση, συχνό εύρημα στην κλινική πράξη, αποτελεί διαγνωστική πρόκληση για το σύγχρονο ακτινολόγο. Σκοπός της μελέτης αποτελεί η ανάδειξη της σημασίας της Υπολογιστικής Τομογραφίας (YT) του θώρακα στην απεικόνιση του σημείου και της αιτιολογίας της αιμόπτυσης, καθώς και η σύγκριση της με
τα απεικονιστικά ευρήματα της ακτινογραφίας θώρακος.

Υλικό και Μέθοδοι: Πραγματοποιήθηκε αναδρομική μελέτη σε 41 ασθενείς (24 άντρες και 17 γυναίκες, ηλικίας 18-80 ετών, μέσος όρος τα 56 έτη), οι οποίοι προσήλθαν για απεικονιστική διερεύνηση μέσου βαθμού αιμόπτυσης με YT θώρακα σε επείγουσα βάση. Σε όλες τις περιπτώσεις των ασθενών με αιμόπτυση η αρχική εκτίμηση των ασθενών περιελάμβανε ακτινογραφία θώρακος.

Αποτελέσματα: Από τους 41 ασθενείς, η ΥΤ ανέδειξε απεικονιστικά ευρήματα ενδεικτικά του σημείου της αιμορραγίας σε 32 ασθενείς (78%) και σε 28 ασθενείς έθεσε την υποκείμενη νόσο (68%). Συγκεκριμένα ανέδειξε βρογχιεκτασίες σε εννέα ασθενείς, βρογχογενές καρκίνωμα σε πέντε ασθενείς, πνευμονία σε τέσσερις ασθενείς, πνευμονική εμβολή σε τρεις ασθενείς και χρόνια βρογχίτιδα σε δυο ασθενείς. Σε πέντε περιστατικά αιμόπτυσης το αίτιο αποδόθηκε απεικονιστικά σε κοκκιωμάτωση Wegener, σε ενδολοβιδιακό
πνευμονικό απόλυμα, σε σύνδρομο Goodpasture, σε ασπεργίλλωμα και σε κρυπτογενή οργανούμενη πνευμονία (COP). Επιπλέον, σε τέσσερις ασθενείς η ΥΤ ανέδειξε το σημείο της αιμορραγίας χωρίς να μπορεί να προσδιορίσει την αιτιολογία. Στα υπόλοιπα εννέα περιστατικά, το αίτιο της αιμόπτυσης δεν ήταν δυνατό να προσδιοριστεί. Τέλος, σε 17 περιστατικά (41%), η ακτινογραφία θώρακος ανέδειξε την εστία της
αιμορραγίας και σε 14 περιπτώσεις (34%) την αιτία της αιμόπτυσης.

Συμπεράσματα: Η διάγνωση των αιτιών της αιμόπτυσης βασίζεται τόσο στην κλινική αξιολόγηση του ασθενή όσο και στις απεικονιστικές μεθόδους. Συμπερασματικά, ο ρόλος της ΥΤ μπορεί να θεωρηθεί πολύ σημαντικός ως μια γρήγορη και μη επεμβατική μέθοδος, υπερτερώντας της απλής ακτινογραφίας θώρακος και προσφέροντας επιπρόσθετες πληροφορίες, κατευθύνοντας σε ορισμένες περιπτώσεις τη θεραπευτική αντιμετώπιση των ασθενών με αιμόπτυση.

Θωρακικές εκδηλώσεις νόσου Wegener. Ευρήματα στην απλή ακτινογραφία και αξονική τομογραφία θώρακος σε 11 ασθενείς.

Δ.Δ.Κόκκινος,Μ.Αυλιανός,Σ.Γιάννου, Σ.Βελιτσίστα, Γ.Παπατσίμπας

Ακτινοδιαγνωστικό Εργαστήριο-Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθηνών

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Σκοπός: Η διερεύνηση των απεικονιστικών ευρημάτων με απλή ακτινογραφία και αξονική τομογραφία θώρακος σε ασθενείς με νόσο Wegener.
Υλικό και μέθοδος: Έντεκα ασθενείς με νόσο Wegener υποβλήθηκαν σε απλή ακτινογραφία και αξονική τομογραφία θώρακος. Σε όλους παρατηρήθηκαν αλλοιώσεις με ποκίλλους τύπους και διαφορετική κατανομή. Συχνότερα (8 ασθενείς) εντοπίστηκαν πυκνωτικά διηθήματα, ενώ σπανιότερα (1-4 ασθενείς) διαγνώσθηκαν κοιλότητες, οζίδια, πλευριτική συλλογή, αλλοιώσεις του διαμέσου τύπου, ινώδεις και χωροκατακτητικές αλλοιώσεις, ασβεστοποιός παχυπλευρίτιδα, περικαρδιακή συλλογή και βρογχεκτασίες.
Συμπέρασμα: Η νόσος του Wegener εκδηλώνεται με μια ποικιλία ευρημάτων στην απλή ακτινογραφία και στην αξονική τομογραφία θώρακος. Η εξοικείωση με τα ευρήματα αυτά είναι σημαντική για την αναγνώριση της νόσου και την εκτίμηση των ασθενών.