Menu

Νεύρωμα Morton. Διερεύνηση με μαγνητική τομογραφία

Τόμος 42, (2):137-143, 2011

Α. Σμπόνια, Α. Μπιντούδη, Ρ. Βέκιου, Φ. Τζίκος, Ν. Βαχτσεβάνος, Χ. Μασκαλίδης, Ι. Δαυίδης

Ακτινολογικό Εργαστήριο Γ.Ν. Παπαγεωργίου, Θεσσαλονίκης

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Το νεύρωμα Morton αποτελεί μια καλοήθη μη νεοπλασματικού τύπου εξεργασία των πελματιαίων μεσοδακτυλίων νεύρων, η οποία προκαλεί τοπική πάχυνση του νεύρου και χαρακτηρίζεται από εκ-
φύλιση των πασχόντων νεύρων και περινευρική ίνωση. Συχνότερα εντοπίζεται στα πελματιαία νεύρα του δεύτερου και τρίτου διαμετατάρσιου χώρου και εμφανίζεται κυρίως σε γυναίκες. Κλινικά εκδηλώνεται με άλγος και αιμωδίες που επιδεινώνονται κατά τη βάδιση και υφίονται με ανάπαυση. Συνήθως αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Για το λόγo αυτό είναι απαραίτητη η γνώση του ακριβούς διαμεταταρσίου χώρου ο οποίος πάσχει πριν από την επέμβαση. Σκοπός της εργασίας μας είναι η ανάδειξη της αξίας της μαγνητικής τομογραφίας στη διάγνωση των νευρωμάτων Morton και η περιγραφή των απεικονιστικών ευρημάτων.

Read more...

Αλλοιώσεις «Morel Lavallee» :Περιγραφή απεικονιστικών ευρημάτων με μαγνητική τομογραφία σε δύο περιπτώσεις και ανασκόπηση της βιβλιογραφίας.

Τόμος 42, (1):71-74, 2011

Αικ. Ταβερναράκη, Κ. Ταβερναράκη, Κ. Στεφανίδης, Β. Ουρανός, Δ. Χονδρός

Τμήμα Α.Τ.-Μ.Τ. Νοσ. «Ευαγγελισμός»

ΠΕΡΙΛΗΨΗ:

Οι αλλοιώσεις Morel Lavallee χαρακτηρίζονται από συλλογή ορώδους ή αιματηρού υγρού μεταξύ του υποδόριου ιστού και της υποκείμενης μυικής περιτονίας.Είναι αποτέλεσμα του απότομου τραυματικού διαχωρισμού τους  και κατ’επέκταση της διατομής τριχοειδικών αγγείων και λεμφαγγείων.
Συνήθης εντόπιση των αλλοιώσεων  είναι η περιοχή του μείζονος τροχαντήρα και το εγγύς τμήμα του μηρού. Σπανιότερες εντοπίσεις αποτελούν η κατώτερη οσφυική μοίρα και η περιοχή της ωμοπλάτης.
Σε πολλές περιπτώσεις οι αλλοιώσεις Morel Lavalle αρχικά παραβλέπονται, ενώ  μπορεί με την πάροδο του χρόνου να χαρακτηριστούν λανθασμένα ως όγκοι μαλακών μορίων.   
Παρουσιάζονται τα απεικονιστικά ευρήματα με Μαγνητικη Τομογραφία (ΜΤ) σε δυο περιπτώσεις αλλοιώσεων  Morel Lavalee στην οσφυική χώρα.

Read more...

Κήλη Morgagni: Απεικονιστική διερεύνηση

Τόμος 42, (1):52-57, 2011

Ν. Βαχτσεβάνος, Δ. Κωνσταντίνου, Φ. Τζίκος, Β. Δημαρέλος, Χ. Δαμιανίδης, Β. Κυριάκου, Ι. Τσιτουρίδης

Ακτινολογικό Εργαστήριο Γ.Ν.“Παπαγεωργίου”, Θεσσαλονίκη

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Σκοπός: Η ανάδειξη του ρόλου της απλής ακτινογραφίας θώρακος, της υπολογιστικής και μαγνητικής τομογραφίας στη διάγνωση της κήλης Morgagni.
Υλικό-Μέθοδος: Μελετήθηκαν αναδρομικά 12 ασθενείς (7 άρρενες και 5 θήλεις) ηλικίας από 3 μηνών έως 65 ετών με κήλη Morgagni. Οι 8 από αυτούς ήταν ασυμπτωματικοί. Η κήλη εντοπίστηκε τυχαία μετά από απλή ακτινογραφία θώρακος και επιβεβαιώθηκε με αξονική τομογραφία. Από τους υπόλοιπους 4 ασθενείς, οι 3 παρουσίασαν κλινική εικόνα από το αναπνευστικό και γαστρεντερικό σύστημα και η διάγνωση τέθηκε με την αξονική τομογραφία, ενώ σε ένα βρέφος 3 μηνών με κλινική εικόνα από το αναπνευστικό πραγματοποιήθηκε αξονική και μαγνητική τομογραφία.
Αποτελέσματα: Το περιεχόμενο της κήλης σε 6 ασθενείς ήταν επιπλοϊκό λίπος και τμήμα παχέος εντέρου. Σε 4 απεικονίστηκε μόνο επιπλοϊκό λίπος, σε 1 ασθενή εντοπίστηκε επιπλοϊκό λίπος και έλικες λεπτού εντέρου, ενώ τέλος σε 1 ασθενή (βρέφος 3 μηνών) το περιεχόμενο της κήλης  αντιστοιχούσε σε τμήμα του ήπατος. Η διάγνωση επιβεβαιώθηκε σε όλους(12) με υπολογιστική τομογραφία, επιπλέον δε το βρέφος υποβλήθηκε και σε μαγνητική τομογραφία.

Συμπέρασμα: Η υπολογιστική τομογραφία αποτελεί την εξέταση εκλογής  για τη διάγνωση της κήλης  Morgagni. Η χρήση της μαγνητικής τομογραφίας περιορίζεται στις περιπτώσεις στις οποίες υπάρχει διαφοροδιαγνωστικό πρόβλημα.

 

Read more...

Οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση: Απεικονιστική διερεύνηση

Τόμος 42, (1):38-46, 2011

Β Δημαρέλος, Α Μπιντούδη, Φ Τζίκος, Ν Βαχτσεβάνος, Γ Ροδοκαλάκης, Β Κυριάκου, Ν Κοτζιαμάνη, Α  Άγριου,Μ  Εμμανουλίδου.

Ακτινολογικό Εργαστήριο, Γ.Ν. Παπαγεωργίου, Θεσσαλονίκη

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

    Εισαγωγή - Σκοπός: Η οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση είναι μια σχετικά σπάνια νόσος, που χαρακτηρίζεται από την παραγωγή και εναπόθεση ινώδους-φλεγμονώδους ιστού κατά μήκος του οπισθοπεριτοναϊκού χώρου, κυρίως γύρω από την αορτή και τα λαγόνια αγγεία. Η νόσος είναι συνήθως πρωτοπαθούς αιτιολογίας, αλλά παρατηρείται και δευτεροπαθώς ως αποτέλεσμα χρήσης ορισμένων φαρμάκων, κακοήθων νοσημάτων, λοιμώξεων ή χειρουργικών επεμβάσεων. Η αξονική και η μαγνητική τομογραφία θεωρούνται οι εξετάσεις εκλογής για την διάγνωση της νόσου και την ανάδειξη της έκτασής της στον οπισθοπεριτοναϊκό χώρο. Σκοπός της εργασίας είναι η περιγραφή των απεικονιστικών ευρημάτων της οπισθοπεριτοναϊκής ίνωσης με την αξονική και την μαγνητική τομογραφία.
    Υλικό - Μέθοδοι: Το υλικό της εργασίας περιλάμβανε 18 ασθενείς (14 άνδρες, 4 γυναίκες, ηλικίας 23 έως 74 ετών) με οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση, που αποδείχθηκε είτε με βιοψία (σε 8 ασθενείς), είτε με βάση τα κλινικοεργαστηριακά ευρήματα και την ανταπόκριση στην θεραπεία (10 ασθενείς). Οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε αξονική τομογραφία ή/και μαγνητική τομογραφία πριν και μετά την χορήγηση σκιαγραφικού για την διάγνωση και για την εκτίμηση του σταδίου της νόσου.
    Αποτελέσματα: Σε 15 ασθενείς η οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση ήταν πρωτοπαθής και σε 3 ασθενείς δευτεροπαθούς αιτιολογίας. Σε 11 ασθενείς η ίνωση εντοπίζονταν περιοαορτικά, σε 3 ασθενείς η ίνωση επεκτείνονταν κάτω από τον διχασμό της κοιλιακής αορτής, ενω σε 1 ασθενή η ίνωση περιορίζονταν στον προϊερό χώρο. Ο ινώδης ιστός ήταν υπόπυκνος ή ισόπυκνος του μυϊκού ιστού στην αξονική τομογραφία τόσο πριν όσο και μετά την χορήγηση σκιαστικού. Στην εξέταση με την μαγνητική τομογραφία, το σήμα του ινώδους ιστού ήταν χαμηλό στην Τ1 ακολουθία, χαμηλό προς ενδιάμεσο σήμα στην Τ2 ακολουθία, ενώ παρατηρήθηκαν διάφοροι βαθμοί εμπλουτισμού του παθολογικού ιστού μετά την χορήγηση παραμαγνητικής ουσίας.
    Συμπεράσματα: Η αξονική και μαγνητική τομογραφία είναι οι απεικονιστικές μέθοδοι εκλογής για την διάγνωση και την διαφορική διάγνωση της οπισθοπεριτοναϊκής ίνωσης, την αξιολόγηση των επιπλοκών και την ανταπόκριση των ασθενών στην θεραπευτική αγωγή. Επιπλέον, η διαδερμική βιοψία με την καθοδήγηση αξονικού τομογράφου είναι χρήσιμη σε επιλεγμένες περιπτώσεις για την διάγνωση της νόσου.

 

Read more...

Συνδεσμικές κακώσεις του γόνατος: Απεικόνιση στη Μαγνητική Τομογραφία

Συνδεσμικές κακώσεις του γόνατος: Απεικόνιση στη μαγνητική τομογραφία

Ι. Καλαϊτζόγλου, Κ. Θεολόγου

Ευρωδιάγνωση, Θεσσαλονίκη

Οι κακώσεις των συνδέσμων του γόνατος αποτελούν συνηθισμένες βλάβες στη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων και απαιτούν ακριβή κλινική και απεικονιστική εκτίμηση, ώστε να προγραμματισθεί η κατάλληλη αντιμετώπιση τους. Η μαγνητική τομογραφία είναι η πλέον ευαίσθητη, ειδική και ακριβής μη-επεμβατική μέθοδος για τη διάγνωση της παθολογίας τόσο των ενδοαρθρικών όσο και των εξωαρθρικών δομών του γόνατος, χωρίς τους περιορισμούς της κλινικής εξέτασης στην οξεία φάση της κάκωσης (οίδημα, συλλογή, πόνος). Στην ανασκόπηση αυτή παρουσιάζεται η φυσιολογική απεικόνιση των συνδέσμων του γόνατος στη μαγνητική τομογραφία, καθώς και όλο το φάσμα των κακώσεων που τους αφορούν.

Read more...

Εγκεφαλίτιδα από ιό Epstein-Barr

Εγκεφαλίτιδα από ιό Epstein-Barr

Α. Βιτζηλαίου, Β. Βανταλή, Μ. Θεοφανοπούλου, Χ. Μουρτόπουλος, Χ. Δρόσος

Τμήμα Αξονικής και Μαγνητικής Τομογραφίας Ογκολογικού Νοσοκομείου ΙΚΑ "Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ"

Η εμφάνιση εγκεφαλίτιδας στα πλαίσια λοιμώδους μονοπυρήνωσης αποτελεί μια σπάνια επιπλοκή, η οποία απασχόλησε επί μακρόν τους λοιμωξιολόγους, και τελευταία και τους ακτινολόγους, λόγω της σημαντικής συμβολής της απεικόνισης στην έγκαιρη διάγνωση της νόσου.
Παρουσιάζουμε την περίπτωση μιας 20-χρονης γυναίκας, η οποία προσήλθε με εγκεφαλίτιδα στα πλαίσια λοίμωξης από ιό Epstein-Barr και ανταποκρίθηκε στη θεραπεία με αποτέλεσμα πλήρη ίαση. Παραθέτουμε επίσης τα χαρακτηριστικά ευρήματα στην απεικόνιση με μαγνητικό συντονισμό.

Read more...

Μελέτη των απεικονιστικών χαρακτηριστικών των ενδοκρανίων δερμοειδών και επιδερμοειδών κύστεων με αξονική και μαγνητική τομογραφία

ΝΕΥΡΟΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΑ

Μελέτη των απεικονιστικών χαρακτηριστικών των ενδοκρανίων δερμοειδών και επιδερμοειδών κύστεων με αξονική και μαγνητική τομογραφία

Γ. Μπουλογιάννη, Δ. Χουρμούζη, Α. Δρεβελέγκας, Α. Δημητριάδης

Διαγνωστικό Κέντρο "Ασκληπιός - Αριστοτέλειο", Θεσσαλονίκη

Οι ενδοκράνιες δερμοειδείς και επιδερμοειδείς κύστεις είναι σπάνιοι όγκοι με καλοήθη κλινική και βιολογική συμπεριφορά. Αποτελούν συγγενείς κύστεις που προέρχονται από επιθηλιακά έγκλειστα κατά τη διάρκεια του κλεισίματος του νευρικού σωλήνα στην πρώιμη εμβρυϊκή περίοδο. Μελετήθηκαν αναδρομικά τα απεικονιστικά χαρακτηριστικά 5 δερμοειδών και 12 επιδερμοειδων κύστεων με μαγνητική και αξονική τομογραφία.
Η μελέτη αφορούσε την εσωτερική αρχιτεκτονική των βλαβών, την ένταση του σήματος, την πυκνότητα σε σχέση με τις παρακείμενες δομές, καθώς και την παρουσία υδροκεφάλου και επιπλοκών. Οι 11 από τις 12 επιδερμοειδείς είχαν υψηλό σήμα σε σχέση με το ΕΝΥ στις Τ1W και Τ2W ακολουθίες, ενώ στην αξονική τομογραφία εμφάνισαν υπόπυκνη απεικόνιση. Μία περίπτωση επιδερμοειδούς παρουσίασε απεικόνιση ΕΝΥ τόσο στην αξονική όσο και στη μαγνητική τομογραφία. Όσον αφορά τις δερμοειδείς κύστεις, 4 από τις 5 είχαν ανομοιογενές σήμα, κυρίως υψηλό, στις Τ1W και Τ2W ακολουθίες. Καμία δεν εμπλουτίστηκε μετά τη χορήγηση σκιαστικού, ενώ από τις επιδερμοειδείς δύο μόνο εμφάνισαν δακτυλιοειδή εμπλουτισμό. Όσον αφορά τις επιπλοκές, 5 επιδερμοειδείς και μία δερμοειδής παρουσίασαν αποφρακτικό υδροκέφαλο, ενώ 3 δερμοειδείς παρουσίασαν ρήξη στους υπαραχνοειδούς χώρους. Συμπερασματικά, η αξονική τομογραφία και ιδιαίτερα ο μαγνητικός συντονισμός βοηθούν στον καθορισμό της φύσης της βλάβης, της έκτασης και της επινέμεσης των νευροαγγειακών δομών, με αποτέλεσμα τον καλύτερο χειρουργικό σχεδιασμό.

Read more...

Περίπτωση οστεοειδούς οστεώματος αυχένος ωμογλήνης

ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΟΥ

Περίπτωση οστεοειδούς οστεώματος αυχένα ωμογλήνης

Α. Βιτζηλαίου [1], Χ. Τριαντοπούλου [1], Π. Μανιάτης [1], Γ. Καραχάλιος [2], Γ. Ματαλιωτάκης [2], Γ. Ζώης [1], Η. Κουλεντιανός [1]

[1] Τμήμα Αξονικής Τομογραφίας
[2] Ορθοπαιδική Κλινική Κωνσταντοπούλειου Συγκροτήματος Π.Γ.Ν. Νέας Ιωνίας "Αγία Όλγα"

Παρουσιάζουμε την περίπτωση νεαρού ενήλικα, ο οποίος μετά από ανεπιτυχή θεραπεία με αντιφλεγμονώδη για άλγος στον αριστερό ώμο προσήλθε στην ορθοπαιδική κλινική για περαιτέρω έλεγχο.
Ο αρχικός απεικονιστικός έλεγχος έδωσε ισχυρές ενδείξεις για την ύπαρξη οστεοειδούς οστεώματος στον αυχένα της αριστερής ωμογλήνης. Ο ασθενής τέθηκε σε θεραπεία με σαλικυλικά, η οποία ήταν ανεπιτυχής.
Τελικά, μετά από χειρουργική αφαίρεση ο ιστολογικός έλεγχος απέδειξε ότι επρόκειτο για οστεοειδές οστέωμα. Παρουσιάζουμε το περιστατικό αφενός μεν λόγω της σπανιότητας της εντόπισης, αφετέρου λόγω της άτυπης κλινικής εικόνας (μη ύφεση του πόνου με σαλικυλικά, απουσία νυκτερινής έξαρσης).

Read more...
Subscribe to this RSS feed

This website uses cookies to manage authentication, navigation, and other functions. Accessing our website, you agree that we can use these types of cookies.

OK